Sunday, September 26, 2021
Het is zaterdagmiddag 25 september 2021 en er is een toernooitje op StepBridge om 14:00u. Zes tafels van twee spellen, dus twaalf spellen in totaal. Voor zo'n toernooitje moet je met deelnamepunten betalen en die heb ik gisteren voor het eerst gekocht. Ik ben al heel lang lid van StepBridge maar het kwam er nooit van om die punten te kopen en ik probeer in het algemeen zo weinig mogelijk verplichtingen te hebben waarbij je op tijd moet zijn en waarbij je moeilijk weg kunt voordat het afgelopen is. Het is kwart voor 2 en ik zie dat je je ook zonder partner kunt inschrijven tot 5 minuten voor het begin dus dat doe ik. De "computer" zoekt dan een partner voor je op basis van je "niveau" bij StepBridge. Dat van mij is niveau 21 voor Paren. Het zegt niet zo heel veel, het is gebaseerd op je resultaten bij het zogenaamde QuickStep, dat is een 24/7 competitie van steeds 3 spelletjes per tafel waarbij je na iedere 30 spellen kunt promoveren of degraderen. De niveaus beginnen bij 1 en het hoogste wat ik ooit gezien heb is Paren 34 ofzo. De niveaus zijn wel vertekend want voor mensen die met een vaste partner spelen en zo veel minder misverstanden hebben is het veel makkelijker om een hoog niveau te halen. Mensen die zich meestal individueel inschrijven krijgen regelmatig een geweldig misverstand met een toevallige partner, waardoor je bijvoorbeeld in een misfit mag spelen. In de 4-3 fit spelen is goed voor je karakter, zeggen ze. Nou probeer dan maar eens de 4-1.
Het is bijna 2 uur en ik ga achter de computer. Er blijken 40 paren mee te doen. De mij toegewezen partner ken ik niet maar heeft niveau Paren 30 dus dat ziet er goed uit. Zijn systeemkaart staat helemaal vol met conventies dus ik hoop dat hij mijn kaart wil spelen.
Bij StepBridge moet er een systeemkaart gespeeld worden en wiens kaart gespeeld gaat worden geeft soms wel wat gedoe. Wetenschappelijk bieden hoeft voor mij niet, dan begint het teveel op werk te lijken. In mijn ervaring is natuurlijk bieden interessant genoeg. Het zijn vaak juist de gekke situaties die buiten een vast systeem vallen die het leukst zijn. En ik vind het ook flauw om punten te verdienen door een systeem te spelen waarvan jouw partnership veel beter op de hoogte is, met alle context en interpretaties en subtiliteiten die nooit op een systeemkaart passen. Ja, daar kun je naar vragen, maar heb je zin om daar veel tijd aan te besteden? En vaak kan dat niet in een toernooi-setting met een klok. Eigenlijk is vierkaart hoog en alles natuurlijk behalve Stayman ook gewoon mooist en het leukst, maar dat heb ik maar niet meer op mijn kaart staan.
Eén van mijn favoriete bridgeboeken is "Play Bridge With Mike Lawrence". Daarin wordt de lezer meegenomen op een parentoernooi en alle spellen worden zo besproken dat de lezer een beetje het gevoel krijgt zelf mee te doen. Het leek me een goed idee om ook eens zo'n verslag te proberen te maken. Er is ongetwijfeld heel veel dat ik niet zie dus als ik de Commentaren bij deze blog konden wel eens hilarisch worden. Maar ach, dat geeft helemaal niet, het zou misschien zelfs wel aardig zijn om zo wat te leren? Ik word toch nooit een echt sterke bridger want mijn korte termijn geheugen is daar niet betrouwbaar genoeg voor. Of misschien komt het door de moeite die je wilt doen om je te concentreren. Je kunt dat een beetje trainen maar wie doet dat nou, dat past niet goed bij mijn spelopvatting. Veel bridgers die ik ken zijn geweldig op dat gebied, die kunnen na een hele avond bridgen nog steeds veel verschillende spellen opnoemen. Ik moet er dan echt de spelverdeling bijhalen om te vertellen wat er bij ons aan tafel gebeurde. Bij mij is het ook zo dat als ik weggeroepen wordt, bijvoorbeeld bij internet bridge omdat er in huis iets gebeurt, en ik kom terug om het spel af te maken, dan weet ik niet meer precies genoeg welke kaarten gespeeld zijn. En dat kost karrevrachten met punten want tijdens de meeste spellen kun je gerust even weg maar dan net niet.
O mijn partner blijkt al in de chat getypt te hebben dat hij mijn kaart zal spelen, gelukkig.
Al snel zit ik als Oost in 4Sch en krijg harB uit voor het aas en sch8 door. HarH zal dus bij Zuid zitten en Noord weet dat misschien niet. Volgens hun kaart kan Zuid HB10 hebben. Daarmee heeft Zuid al 4 punten en samen hebben ze er 20 en Noord heeft een opening. Speelt Noord onder schH uit? Misschien wil hij niet dat ik ga snijden. Het is raden maar, want hij kan van alles denken. Trapjespsychologie, geen tijd en moeite aan verspillen. Ik besluit de vrouw te spelen omdat Noord meer punten heeft. Mis. Zuid pakt schH en speelt harH en har10 die ik troef. Leuk hoor. Ik trek de laatste troef en Zuid gooit rui2 weg en mijn partner zal wel meteen helemaal blij zijn met mij.
We gaan dus down en Noord zal wel ruiH hebben. Om niet nog twee slagen te verliezen moet hij ruiH dubbel hebben maar misschien kan er nog wat. Ik speel klaA en klaH en kla getroefd en ga dan met schB naar mijn hand. Nu rui5 voor. West speelt de 4. Hoera, de 7 in de dummy. Oost komt aan slag en ik heb de rest want hij zit ingegooid. Hij moet rui spelen naar AV toe of een kla in de dubbelrenonce. De extra moeite blijkt voor niets van hij blijkt gewoon ruiH dubbel te hebben.
Geen goed begin. Het is een redelijk normaal contract maar er blijven vast ook mensen onder de manche. Snijden op schH lijkt me normaal, en misschien worden er soms 2 slagen in rui verloren. We staan vast onder het midden.
Het is bijna 2 uur en ik ga achter de computer. Er blijken 40 paren mee te doen. De mij toegewezen partner ken ik niet maar heeft niveau Paren 30 dus dat ziet er goed uit. Zijn systeemkaart staat helemaal vol met conventies dus ik hoop dat hij mijn kaart wil spelen.
Eén van mijn favoriete bridgeboeken is "Play Bridge With Mike Lawrence". Daarin wordt de lezer meegenomen op een parentoernooi en alle spellen worden zo besproken dat de lezer een beetje het gevoel krijgt zelf mee te doen. Het leek me een goed idee om ook eens zo'n verslag te proberen te maken. Er is ongetwijfeld heel veel dat ik niet zie dus als ik de Commentaren bij deze blog konden wel eens hilarisch worden. Maar ach, dat geeft helemaal niet, het zou misschien zelfs wel aardig zijn om zo wat te leren? Ik word toch nooit een echt sterke bridger want mijn korte termijn geheugen is daar niet betrouwbaar genoeg voor. Of misschien komt het door de moeite die je wilt doen om je te concentreren. Je kunt dat een beetje trainen maar wie doet dat nou, dat past niet goed bij mijn spelopvatting. Veel bridgers die ik ken zijn geweldig op dat gebied, die kunnen na een hele avond bridgen nog steeds veel verschillende spellen opnoemen. Ik moet er dan echt de spelverdeling bijhalen om te vertellen wat er bij ons aan tafel gebeurde. Bij mij is het ook zo dat als ik weggeroepen wordt, bijvoorbeeld bij internet bridge omdat er in huis iets gebeurt, en ik kom terug om het spel af te maken, dan weet ik niet meer precies genoeg welke kaarten gespeeld zijn. En dat kost karrevrachten met punten want tijdens de meeste spellen kun je gerust even weg maar dan net niet.
O mijn partner blijkt al in de chat getypt te hebben dat hij mijn kaart zal spelen, gelukkig.
We gaan dus down en Noord zal wel ruiH hebben. Om niet nog twee slagen te verliezen moet hij ruiH dubbel hebben maar misschien kan er nog wat. Ik speel klaA en klaH en kla getroefd en ga dan met schB naar mijn hand. Nu rui5 voor. West speelt de 4. Hoera, de 7 in de dummy. Oost komt aan slag en ik heb de rest want hij zit ingegooid. Hij moet rui spelen naar AV toe of een kla in de dubbelrenonce. De extra moeite blijkt voor niets van hij blijkt gewoon ruiH dubbel te hebben.
